Twee Vrouwen

~Short English review below~

Twee vrouwen, een boek over twee vrouwen. En ook het eerste boek dat ik ooit en tot op heden van Harry Mulisch gelezen heb. Misschien dat ik meer van hem had moeten lezen, aangezien hij toch tot de Grote Drie behoort, maar het is er niet van gekomen. En zo net na mijn examen sta ik ook nog niet echt te springen om meteen weer allerlei literatuurboeken te gaan lezen. Ik heb nog genoeg boeken liggen die ik eerst maar eens uit moet zien te krijgen.

Twee vrouwen was een boek van Nederland leest, die wij steeds gekregen hebben via school. En dat was ook de reden dat ik het heb gelezen. Het verhaal trok mijn aandacht niet zo (toen ik de achterkant las), maar ach, ik had het boek toch en toen heb ik het ook maar even gelezen. Het is een boek dat je, naar mijn mening, makkelijk even uitleest. Ik heb er dan ook niet erg lang over gedaan. Het verhaal was best interessant, ik zag het einde ook niet aankomen en de schrijfstijl was niet zo irritant als ik misschien gedacht had. (Soms zijn mensen helemaal weg van iemands schrijfstijl en dan lees ik iets en vind het verschrikkelijk, maar dat was hier gelukkig niet het geval). Ik lees dat er allerlei symboliek in zat, maar ik kan me niet meer herinneren of ik die er ook allemaal uit gehaald had. Best een aardig boek dit, al met al.

~~~~

Harry Mulisch is considered to be one of the Big Three of Dutch authors after the second world war. However, Twee Vrouwen (Two Women), a book that was distributed freely by all Dutch libraries during Nederland Leest is the only one of his books I’ve read so far. It follows the love story of two women, as the name suggested. I was a bit afraid before starting that I would hate it (I’m not that big on Dutch literature) but it was okay. Nothing spectacular though.