Max Havelaar: Or The Coffee Auctions Of The Dutch Trading Company

~Short English review below~

Ik heb me aan het eind van de zomervakantie dan toch door het ‘beste’ boek uit de Nederlandse literatuurgeschiedenis heen gewerkt. Max Havelaar of de Koffiveilingen der Nederlansche Handelmaatschappy wilde ik graag gelezen hebben voor mijn mondeling vorige week. We hadden dit boek al uitvoerig besproken voor ik het ging lezen, en dit maakte het wel makkelijker om sommige dingen te begrijpen.

Het overbekende verhaal gaat over een handelaar in koffie, die van een vroegere vriend, die hij ‘Sjaalman’ noemt een pakket papieren krijgt over ondere andere koffie. Uit dat pakket komt dan uiteindelijk ook het verhaal van Max Havelaar naar voren, die adsistent-resident was in Lebak. Hij probeerde iets aan de mistanden aldaar te doen.

Ik denk dat, om dit boek hier te kunnen beoordelen, ik een splitsing zal moeten maken. Je hebt namelijk het verhaal zelf, en het doel ervan buiten het boek. Voor mijn mondeling heb ik een twintigtal pagina’s uitreksel over dit boek gelezen, om mijn kennis weer helemaal op te frissen, en daar zat ook een groot deel interpretatie in. Dit boek is bedoeld geweest, enerzijds om die aanklacht tegen misbruik in Indië aan het publiek kenbaar te maken (vandaar ook die ondertitel; iedereen was bekend met de Nederlandsche Handelmaatschappy), en anderzijds om er geld mee te verdienen. Als ik kijk naar het deel ervan dat bedoeld is om de misstanden daar aan te kaarten, dan vind ik dat dapper en goed, zeker in die tijd en los van het feit dat ik uit zijn biografie heb opgemaakt dat ik hem geen sympathieke man vind. Maar kijk ik daarna puur naar het verhaal, het boek, dan kan ik niet zo enthousiast worden. Eerlijk gezegd vind ik het dan vooral erg saai. Eigenlijk is het hele boek een aanklacht, overal wordt melding gemaakt van alles wat er mis is in Indië. Verder vond ik, en eigenlijk is het wel nodig, maar het zorgt niet voor leesplezier, dat er teveel werd uitgelegd en te diep werd ingegaan op de uitwerking van het precieze bestuurlijke systeem aldaar. Daardoor wordt het verhaal steeds stil gelegd en krijg je nooit echt de kans om in het verhaal te komen, terwijl dat nou altijd zo leuk is. Daarbij las ik ook nog de oorspronkelijk tekst, in het nederlands van de 19de eeuw, dit maakte het er ook niet makkelijker op. Kortom, ik vind het boek goed in die zin dat het zeer gewaagd was de koning op die manier aan te vallen, maar als leesboek vond ik het niet zo goed (misschien speelt ook nog mee dat de hele Indië kwestie niet meer meespeelt. Niet dat er geen mensen meer worden uitgezogen, maar daar is Beatrix dan zeg maar niet meer verantwoordelijk voor). Toch denk ik dat het boek voor veel mensen een mustread is, al is het dan voor school…

PS. Ben ik nog vergeten te melden dat bij mij op school dit enkel een aanrader is, en geen verplicht leesvoer.

~~~~

Considered to be one of the masterworks of Dutch literature, and definitely one of the most influential pieces, Max Havelaar: or the Coffee Auctions of the Dutch Trading Company is not an easy book to read. There’s an easy to read part about a Coffee auctioneer at the beginning, meant to get people to read the book, after which the stories dwindles to an almost stop, and instead a lot is told about the misconduct in what is now Indonesia. This part is very, very dry, until at the end there is very well known speech in which the Dutch king is addressed directly to stop this misconduct. While an important work in both literary and political view, it is not something one will easily enjoy reading.